بزرگ و کوچیک

یادته؟

همیشه بهم میگفتی تو بچه ای...!

منم دلم میشکست و میگفتم نه! نیستم...!

حالا که فکر می‌کنم،

میبینم حق با تو بود!

من خیلی بچه بودم،

مثل بچه‌ها واسه کوچیکترین چیزا ذوق میکردم...،

مثل بچه‌ها دروغ بلد نبودم،

مثل بچه‌ها دلم پاک بود و وقتی میگفتم دوستت دارم،

یعنی واقعا دوستت داشتم...!

من مثل بچه‌ها دلم میشکست و مثل بچه‌ها دو دقیقه بعد می‌بخشیدمت و مثل بچه‌ها صبحمو با تو شروع می‌کردم...؛

آره من خیلی بچه بودم...!

اما تو خیلی بزرگ بودی

دوست داشتنت

حرف زدنت

و خیلی چیزای دیگت مثل آدم بزرگا دروغ بود...!

تو خیلی بزرگ بودی...

خیلی خیلی بزرگ...!