یادم نیست که چنتا قرنه که سعی میکنم رُک نباشم

دیروز توی جمع یه صحبتی شد، با یکی که مرتبط بود با اساتید، و چون حوصله نداشتم برم اون یکی از آقایون استاد ترم قبل رو (که اتفاقا کم کسی نیست) پیدا کنم و بهش بگم، که دیگه اون رَوِشو این ترم پیش نگیره. (ینی چندروز پیش امتحان درسشو به خدا سپرده بودم). یهو یه انتقاد صریحی ازون استاده کردم. انگار بچه ها حرف دلشونو یکی زده باشه ریختن وسط. بعد هِی میخواستن توضیح بدن نمیتونستن، من یه جمله کوتاه صریح دیگه میگفتم، دوباره همینجوری، ینی میخندیدیماااااااا. عااااقااااا چرا نمیتونین رک باشین؟ البته منم تنظیماتم قابل تغییر توسط کاربر نیست وگرنه خیلی دوست داشتم زبون باز باشم